امروزه دیگر تصویری که از یک کودک مبتلا به اوتیسم داریم، یک فرد ناتوان و گوشه گیر نیست، بلکه می‌دانیم اوتیسم طیف گسترده‌ای از علائم را به همراه دارد. آنچه در ادامه می‌خوانید، حقایقی درباره این بیماری به روایت دکتر میترا حکیم شوشتری، فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران است.
متخصص گفتاردرمانی در شیراز
۱. کودک مبتلا به اوتیسم اختلال تکلم دارد
از نظر کلامی، کودک مبتلا به اوتیسم دچار تاخیر است. کودکان به مرور که بزرگ می‌شوند، درک بیانی بالاتری در مقایسه با قدرت بیان دارند. یک کودک طبیعی در یک سالگی می‌تواند تک کلمه ادا کند و در ۱.۵ سالگی ۳-۲ کلمه را با هم ترکیب می‌کند، اما کودکان مبتلا به اوتیسم یا کلام ندارند یا در مقایسه با سن شان دچار تاخیر کلامی اند یا کلام دارند، اما معنی دار نیست و کلام دیگران را اکو می‌کنند.
متاسفانه گاهی والدینی را می‌بینیم که اوتیسم فرزندشان را انکار می‌کنند. آن‌ها می‌گویند فرزندم کلام دارد و حتی باهوش است، چون در سن پایین می‌تواند جمله‌های سنگین و طولانی را بیان کند، اما برخی کودکان مبتلا به اوتیسم مثل طوطی کلمات و جمله‌های اطرافیان را تکرار می‌کنند.
این به معنی هوش بالای کودک نیست بلکه بدان معنی است که کودک درک و شناختی از محیط اطراف ندارد.
دکتر گفتاردرمانی در شیراز
۲. کودک مبتلا به اوتیسم «من» نمی‌گوید
در روند طبیعی رشد، کودکان به محض آنکه «من» را درک می‌کنند، دیگر از «نام خود» برای بیان خواسته هایشان استفاده نمی‌کنند در حالی که کودک مبتلا به اوتیسم شناختی از «من» ندارد و خود را با نام صدا می‌زند؛ مثلا می‌گوید: «به علی آب بدید!» این نشانه خوبی نیست. حتی کودک مبتلا ضمایر را هم اشتباه استفاده می‌کند.
بهترین گفتاردرمانگر در شیراز
۳. ارتباط کودک مبتلا به اوتیسم یکطرفه است
کودک مبتلا به اوتیسم حتی اگر کلام داشته باشد، نمی‌تواند درست ارتباط برقرار کند و گفتارش جهت دار نیست. ممکن است محتوای کلام با سنش متناسب نباشد یا بدون توجه به صحبت‌های دیگران فقط در مورد علایق خود صحبت کند.
در واقع کودک مبتلا به اوتیسم نمی‌تواند تبادل اطلاعات کند. این کودکان به لبخند یا خستگی دیگران توجهی ندارند و نمی‌توانند نوبت را رعایت کنند. آن‌ها ارتباط یکطرفه برقرار می‌کنند و به همین علت ارتباطشان موثر نیست.
گفتاردرماتی تخصصی لکنت در شیراز
۴. واژه سازی کودک مبتلا به اوتیسم غیرطبیعی است
ممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود، اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، مختص مبتلایان به اوتیسم است. مثلا کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است همیشه به «باب اسفنجی»، «بنگی» بگوید.
۵. اوتیسم گاهی خفیف است، گاهی شدید
در گذشته اوتیسم به ۵ گروه تقسیم می‌شد، اما امروزه می‌دانیم که اوتیسم نوعی اختلال رفتاری است و طیف بندی دارد. ممکن است فردی تمام علائم را داشته باشد و در طیف شدید اوتیسم باشد و به شکل فردی در خودمانده در جامعه ظاهر شود و ممکن است فقط مشکل ارتباطی داشته باشد؛ مثلا نتواند دوست صمیمی داشته باشد و احساسات دیگران را درک کند و در گروه مبتلایان به اوتیسم خفیف دسته بندی شود.
کلینیک گفتاردرمانی در شیراز با متخصصین برتر در استان فارس
۶. کودک مبتلا به اوتیسم ساعت‌ها با یک وسیله سرگرم می‌شود
کودک طبیعی مدت توجه کوتاهی دارد یعنی شاید نهایتا ۵ دقیقه با یک اسباب بازی بازی کند و بعد آن را رها کند و سراغ بازی دیگری برود. کودک طبیعی، چون محرک‌های مختلف را آزمایش می‌کند، پیشرفت می‌کند، اما کودک مبتلا به اوتیسم ساعت‌ها یک بازی تکراری انجام می‌دهد.
۷. کودک مبتلا به اوتیسم محو پنکه و لباسشویی می‌شود
این کودکان به چرخیدن یا به وسایلی که می‌چرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعت‌ها خود را با تماشای آن‌ها سرگرم کنند. ممکن است زنجیری را تکان دهند یا به موسیقی‌های ثابت واکنش و علاقه شدید نشان دهند.
گفتاردرمانی قصرالدشت شیراز
۸. کودک مبتلا به اوتیسم مثل کودکان دیگر بازی نمی‌کند
این کودکان بازی‌های تخیلی ندارند. کودکان از ۱.۵ تا ۲ سالگی وارد بازی‌های نمادین می‌شوند؛ مثلا ممکن است از یک تکه پازل به عنوان لیوان چای استفاده کنند یا عروسک شان را روی پا بگذارند و تکان دهند. این بازی‌ها به رشد طبیعی کودک کمک می‌کند، اما مبتلایان به اوتیسم این توانایی را ندارند.
آن‌ها با اسباب بازی‌ها آنگونه که باید بازی نمی‌کنند؛ مثلا ممکن است به جای راه بردن ماشین‌های اسباب بازی روی زمین، آن‌ها را پشت هم بچینند و قطار کنند.
۹. تشخیص اوتیسم در بدو تولد ممکن نیست
علائم اوتیسم معمولا از ۹ ماهگی قابل تشخیص است، اما در ۳-۲ سالگی کاملا مشخص می‌شود مگر در موارد بسیار خفیف که ممکن است در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود. علائم در ۳ حوزه ارتباط، کلام و علایق و رفتار‌های تکراری دیده می‌شود.
۱۰. کودک مبتلا به اوتیسم ارتباتط چشمی ندارد
در موارد متوسط تا شدید، این کودکان ارتباط چشمی ندارند، اما در موارد خفیف فقط ارتباط کلامی برقرار نمی‌کنند.
۱۱. کودک مبتلا به اوتیسم نبوغ خاصی در برخی مسائل دارد
متاسفانه دو سوم کودکان مبتلا کم توان ذهنی هستند و یک سوم آن‌ها هوش معمولی دارند. این کودکان در برخی مسائل نبوغ خاصی دارند. مثلا ممکن است علاقه خاصی به سیاره‌ها داشته باشند و با کمترین تلنگری اطلاعاتی را در این زمینه حفظ کنند و اگر در جمع قرار بگیرند در مورد این مسائل صحبت کنند. معمولا هم به پیام‌های ارتباطی دیگران مثل اینکه «بس است» یا «خسته شدیم» توجهی ندارند.
کلینیک تخصصی درمان اوتیسم و اختلالات گفتاری در شیراز
۱۲. کودک مبتلا به اوتیسم توان همذات پنداری ندارد
کودک مبتلا به اوتیسم درک کاملی از احساسات دارد. او می‌تواند مادرش را بغل کندو ببوسد یا دلیل گریه اش را جویا شود، اما در سنین بالاتر که انتظار‌ها از او بیشتر می‌شود، ممکن است در این زمینه دچار مشکل شود.
کودک مبتلا به اوتیسم توانایی ذهن خوانی ندارد؛ نمی‌تواند به محیط توجه کند یا خود را جای دیگران بگذارد و احساسات دیگران را درک کند.
