فیبرومیالژیا و سندرم درد میوفاشیال شیراز

سندرم درد میوفاشیال یک بیماری درد مزمن است که بر سیستم اسکلتی عضلانی تأثیر می گذارد.

بیشتر افراد در برخی از مواقع درد عضلانی را تجربه می کنند که به طور معمول

پس از چند هفته خود به خود برطرف می شود. اما برای برخی از افراد ، درد عضلانی همچنان ادامه دارد.

در افراد مبتلا به سندرم درد میوفاشیال (MPS) ، نقاط حساس به عنوان نقاط محرک شناخته می شوند.

این نواحی در نوارهای کشیده و رپیپی عضلات ایجاد می شوند (فاشیا).

هنگامی که به این نقاط محرک فشار وارد می شود ،

در قسمتی از بدن درد احساس میشود (درد ارجاعی نامیده می شود).

علائم شایع MPS عبارتند از:

درد عمیق در مناطق موضعی عضلات

دردی که هنگام کشش یا کشیدگی عضله آسیب دیده بدتر می شود

درد عضلانی که بدتر می شود یا با گذشت زمان بهبود نمی یابد

وجود گره های دردناک در عضلات که با فشار دادن آنها درد موضعی یا ارجاعی شدید ایجاد می شود

عضلات ضعیف ، سفت ، انعطاف ناپذیر یا دامنه حرکت کاهش یافته

اختلالات خلقی یا خواب

مقایسه سندرم درد میوفاشیال با فیبرومیالژیا

بیشتر افرادی که درد و خستگی در عضلات اسکلتی خود دارند ، ممکن است فیبرومیالژیا داشته باشتند یا MPS.

فیبرومیالژیا نوعی اختلال دردهای عضلانی گسترده است.

در کل بدن قابل حس است. اما ، افراد مبتلا به MPS احساس درد موضعی در گروه های عضلانی مانند کمر ، گردن یا فک می کنند.

MPS با چند نقطه محرک موضعی در نوارهای کششی عضلات مشخص می شود.

این نقاط ماشه ای حساس هستند و می توانند درد موضعی ایجاد کنند.

 اما ویژگی مشخص آنها این است که باعث درد ارجاعی می شوند.

فیبرومیالژیا با نققاط حساس ، گسترده و متعدد همراه است .

اینها از نقاط ماشه ای متفاوت هستند زیرا درد ارجاعی ایجاد نمی کنند.

پزشک شما معاینه جسمی را انجام می دهد تا نقاط ماشه ای میوفاشیال را جستجو کند.

پزشک شما به دنبال گره های حساس در نوارهای کشیده عضلات شما خواهد بود و آنها را فشار می دهد تا پاسخ درد پیدا کند.

هنگام فشار دادن یک نقطه ماشه ، پزشک احساس انقباض در عضله می کند (که به آن “علامت پرش” نیز می گویند).

هیچ آزمایش دیگری وجود ندارد که بتواند وجود MPS را نشان دهد.

پزشک شما برای توصیف اینکه کجا و چگونه درد را تجربه می کنید به شما اعتماد خواهد کرد.

 مهم است که در مورد تمام علائم فعلی و سایر جراحات یا جراحی های قبلی به پزشک خود بگویید.

چندین نوع مختلف از نقاط تحریک کننده سندرم درد میوفاشیال وجود دارد که پزشک شما ممکن است پیدا کند ، از جمله:

نقاط محرک فعال: این نقاط ماشه ای گره هایی در یک نوار عضلانی کشیده هستند.

آنها معمولاً منشأ درد عضلانی هستند. آنها بسیار حساس هستند ، باعث درد ارجاعی می شوند و هنگام لمس انقباض ایجاد می کنند.

نقاط محرک نهفته: این گره ها هنگام لمس درد ایجاد نمی کنند.

آنها می توانند سالها در حالت خاموش باقی بمانند و در صورت وجود استرس یا ضربه فعال شوند.

نقطه ماشه ثانویه: این یک نقطه دردناک در عضله است که هنگامی که عضله دیگری را تحت فشار قرار می دهید فعال می شود.

سندرم درد میوفاشیال ماهواره‎ای: این یک نقطه دردناک است که فعال می شود زیرا در نزدیکی یک نقطه ماشه دیگر واقع شده است

درمان سندرم درد میوفاشیال

سندرم درد میوفاشیال به یک برنامه درمانی چند ساله نیاز دارد.

بسیاری از افراد داروها را با سایر روشهای درمانی که سفتی و درد عضلات را برطرف می کنند ، ترکیب می کنند.

داروها

چندین دارو وجود دارد که می تواند علائم MPS را کاهش دهد ، از جمله:

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (Tylenol) و ایبوپروفن (Advil) می توانند درد و تورم را تسکین دهند.

مسکن ها: داروهای مسکن مانند لیدوکائین یا پچ دیکلوفناک ، ترامادول ، مهار کننده های COX-2 و تروپیسترون (در ایالات متحده موجود نیست) ممکن است در نظر گرفته شوند.

شل کننده های عضلانی: بنزودیازپین ها و تیزانیدین (Zanaflex) می توانند اسپاسم عضلات را کاهش دهند.

ضد تشنج: گاباپنتین (نورونتین) و پرگابالین (Lyrica) ممکن است درد را تسکین داده و اسپاسم عضلات را کاهش دهند.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای: این موارد برای درمان درد مزمن ، فیبرومیالژیا و درد عصبی ، که شرایطی شبیه MPS هستند ، نشان داده شده اند.

تزریق بوتاکس: بوتولینوم نوع A یک نوروتوکسین قوی است که از انقباضات عضلانی جلوگیری می کند و ممکن است اثرات تسکین دهنده درد داشته باشد

تزریق نقطه ماشه ای

تزریق نقطه ماشه مانند سوزن خشک است ، اما فقط یک محلول به بافت تزریق می شود.

به طور معمول ، پزشکان سالین یا بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین تزریق می کنند.

این اثرات با سوزن خشک قابل مقایسه است ، اما ممکن است باعث ناراحتی کمتری شود.

تزریق نقطه ماشه با استروئیدها نیز یک گزینه است.

 سونوگرافی درمانی

دستگاه های سونوگرافی امواج صوتی را از طریق ژل رسانای صوتی که به پوست زده می شود ، به بافت منتقل می کنند.

 امواج صوتی می توانند عضلات را گرم کرده و شل کنند ، جریان خون را بهبود بخشیده و بافت اسکار را از بین ببرند.

 اثرات تسکین دهنده درد ممکن است کم باشد.

 اما ، اگر این روش قبل از کشش انجام شود ، این روش درمانی ممکن است باعث کاهش سفتی و افزایش تحرک شود.

از اولتراسوند درمانی برای دردهای مرتبط با آرتریت روماتوئید با موفقیت استفاده شده است .

ماساژ درمانی

انواع مختلفی از درمان های ماساژ وجود دارد که می تواند نقاط ماشه ای میوفاشیال را آرام کند. این شامل:

ریتمیک منفعل

ریتمیک فعال

شیاتسو (طب فشاری)

انتشار فشار ماشه ای

ماساژ درمانی باعث افزایش جریان خون و گرم شدن عضلات می شود.

 این می تواند به کاهش سفتی و کاهش درد کمک کند.

ماساژ درمانی ممکن است با استفاده از انگشت شست به نقاط ماشه شما فشار وارد کند ،

که درد را تشدید کرده و سپس تنش عضلانی را آزاد می کند.

اسپری کنید و کشش دهید

کشش به بسیاری از افراد مبتلا به MPS کمک می کند.

 برخی از فیزیوتراپیست ها قبل از اینکه کسی را از طریق کشش هدایت کند ،

یک اسپری سرد و بی حس کننده در ناحیه عضله قرار می دهد.

 همچنین برخی تمرینات نرمشی و کششی وجود دارد که می توانید در خانه امتحان کنید تا درد کاهش یابد.

نوروتراپی در کنار کاردرمانی جهت درمان فیبرومیالژیا در کلینیک توانبخشی قصردشت شیراز انجام میشود