کاردرمانی آرتروگریپوزیس_ارتوپدی شیراز

سندرم آرتروگریپوزیس یا ناهنجاری متعدد آرتروگریپوزیس (Arthrogryposis) یا به اختصار AMC به انقباضات مفاصل در دو یا چند قسمت از بدن گفته می شود.

Arthrogryposis یک بیماری ارثی نادر است که نوزاد دچار کنترکچرهای متعدد مفصلی، ضعف عضلات و فیبروز است.

در این بیماری برخی مفاصل کودک دچار خشکی (کنترکچرها) می شود؛ يعنی مفاصل کودک به راحتی و به اندازه طبيعی تحرک ندارد و برخی عضلات اطراف اين مفاصل دچار ضعف، لاغری يا سفتی می شود.

‌واژه آرتروگریپوزیس واژه یونانی به معنای انحنا یافته و قوس دار است.

AMC یک تشخیص خاص نیست بلکه یک نشانه فیزیکی است که میتواند با بسیاری از بیماری های مختلف در ارتباط باشد. معمولاً این بیماری هرچهار اندام را تاحدودی درگیر می‌سازد و ضعف عضلانی و محدودیت حرکتی ایجاد می‌کند.

ممکن است دست های کودکان مبتلا، به سمت داخل چرخش داشته باشد يا شانه هايشان بسيار افتاده و انگشتان شان سفت و خشک باشد. البته وضعيت پاها، زانوها يا لگن اين کودکان ممکن است با مبتلايان ديگر متفاوت باشد. در برخی کودکان، فقط دو يا سه مفصل درگیر است و در برخی ديگر، تمام مفاصل از جمله ستون فقرات و آرواره ها نيز گرفتار می شوند. بيشتر اين کودکان از نظر توانایی های شناختی، طبيعی هستند. شیوع آن یک در هر سه هزار تولد زنده است.

علت ابتلا به آرتروگریپوزيس
عوامل متعددی در ايجاد اين بيماری دخالت دارند. ازجمله:

⦁ به درستی تشکيل نشدن ماهيچه ها يا در خطر بيماری های تحليل برنده قرار گرفتن کودک در زمان جنينی.

⦁ ناهنجاری در بافت های همبند يا مفاصل که منجر به محدوديت در حرکات می شوند.

⦁ نقص عصب شناختی که موجب تشکيل نشدن عصب ها يا ناهنجاری در آنها می شود.

⦁ ناهنجاری در شکل رحم مادر يا بودن چند جنين در رحم که موجب کم شدن فضای کافی برای رشد نوزاد و در نتيجه ايجاد نقص در مفاصل آن می شود.

⦁ هایپرترمی جفت

⦁ عفونت جنین

⦁ کاهش مایع آمنیونیک

⦁ علل نورولوژیک و…

درمان آرتروگریپوزیس
بر اساس نشانه ها و علائم موجود در هر فرد و شدت بیماری متفاوت است.

در اوایل زندگی، فیزیوتراپی و کاردرمانی جهت stretch (کشش) می تواند موجب بهبود دامنه حرکت مفاصل شده و همچنین موجب جلوگیری از آتروفی عضلات شود.

همچنین ممکن است به طور همزمان از اسپیلنت هم استفاده شود. برای اکثر انواع Arthrogryposis فیزیوتراپی موثر واقع می شود. اگرچه برخی از بیماران با وجود فیزیوتراپی و کادرمانی دقیق، مشکلات عملکردی پایدار دارند. در این موارد جراحی ممکن است برای رسیدن به موقعیت بهتر و افزایش دامنه حرکت در مفاصل خاص درمان مناسبی باشد.

گاهی برای اصلاح دفورمیتی ها مفاصل درگیر را گچ می گیرند.