رفتاردرمانی در شیراز /دکتر کاردرمانی در شیراز

 نکته    تربیتی

#رفتاردرمانی
#رفتار_درمانی

🔎 روش صحیح بازخورد به رفتار منفی کودکان

◾در تنبیه کار کودک را زیر سوال ببرید نه شخصیتش را
◾لقب بد ندهید
◾مسخره نکنید
◾توهین نکنید
◾برچسب نزنید
◾کتک نزنید
◾تهدید نکنید
◾بیندازمت تو اتاق در رو ببندم
◾شب که بابات اومد میگم که دیگه دوستت نداشته باشه
◾شیرینی بابارو خوردی
◾این کار دزدیه
◾خدا بچه های دزد شکمو رو دوست نداره

💯راه درست؛
بعد از این که ناراحتی خود از کار فرزندتان را به زبان آوردید یا اخم کردید با همان حالت مدت ۳۰ ثانیه به چشم هایش نگاه کنید.
#فقط_نگاه_کنید

⚠️این مدت ۳۰ ثانیه سخت ترین لحظات برای کودک است

⚠️نباید بیشتر از این مدت طول بکشد.

⚠️بعد از 30 ثانیه بحث نکنید،ادامه ندهید،غر نزنید،بحث نکنید.

کاردرمانی در شیراز 

گفتاردرمانی در شیراز

رفتار درمانی کودکان اوتیسم

اختلال اوتیستیک در سه سال اول زندگی شروع می شود. عدم ارتباط و تعاملات اجتماعی و فعالیت ها، علایق و رفتارهای تکراری از ویژگی های بارز و مشخصه این اختلال است. در بعضی موارد پرخاشگری و رفتارهای خودآزارانه در کودکان اوتیستیک دیده می شود.

افراد اوتیستیک معمولا نصف این علائم را از خود نشان می دهند. این علائم و نشانه ها از خفیف تا شدید متغیرند. تغییرات آنها را اذیت می کند و نسبت به تغییرات مقاومند و اصرار به یکنواختی دارند. معمولا رفتارهایی که با سن کودک تطابق ندارد در موقعیت های متفاوت از آنها مشاهده می شود.

" style="background-attachment:initial; background-clip:initial; background-image:initial; background-origin:initial; background-position:initial; background-repeat:initial; background-size:initial; border:0px; box-sizing:border-box; display:block !important; margin:0px; max-width:100%; outline:0px; padding:0px; vertical-align:baseline" />رفتار درمانی کودکان اوتیسم

رفتار درمانی کودکان اوتیسم : به طورکلی ویژگی کودکان اوتیسم :

-مشکل تکلمی دارند.

-اصولا قادر نیستند نیاز خود را بیان کنند و از اشارات و حرکات به جای کلمات استفاده می کنند.

-نسبت به نور و صدا حساسند و آنها را اذیت و کلافه می کند.

-در استفاده از ضمایر مشکل دارند. به عنوان مثال به جای استفاده از ضمیر من از تو استفاده می کنند.

-تکرار در کلمات یا جملات دیگران

-بدون دلیل گریه می کنند و قشقرق به پا می کنند یا می خندند و بدون هیچ علتی نگران و مضطرب می شوند.

-قادر به برقراری رابطه با دیگران نیستند.

– احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند.

-علاقه به آغوش گرفته شدن یا در آغوش گرفتن کسی ندارند.

-اصولا تماس چشمی ندارند یا تماس چشمی خیلی کمی دارند.

– مثل کودکان عادی با اسباب بازی هاشون بازی نمی کنند.

-علاقه به چرخیدن و تاپ خوردن دارند.

-عدم ترس از خطرات

-تحرک خیلی زیاد یا تحرک خیلی کمی دارند.

" style="background-attachment:initial; background-clip:initial; background-image:initial; background-origin:initial; background-position:initial; background-repeat:initial; background-size:initial; border:0px; box-sizing:border-box; display:block !important; margin:0px; max-width:100%; outline:0px; padding:0px; vertical-align:baseline" />رفتار درمانی کودکان اوتیسم

رفتار درمانی کودکان اوتیسم

۱- یافتن علت بحران های احساسی

یافتن عواملی که باعث ناراحتی کودکتان می شود می تواند به شما کمک کند که این عوامل ناراحتی را از آنها دور کنید. در واقع این کار باعث آرام شدن کودکان اوتیستیک می شود.
سعی کنید رفتار کودک خودتان را تحت نظر داشته باشید و متوجه علت رفتار های مختلفش شوید. اگر پدر و مادرها از عواملی که باعث تحریک کودکشان می شود آگاهی یابند، می توانند از بروز بحران های احساسی آنها جلوگیری کنند.

سعی کنید یه دفترچه یادداشت آماده کنید و عواملی که در تحریک فرزندتان نقش دارند را یادداشت کنید. در واقع با اینکار می توانید از بروز بحران های احساسی کودک اوتیستیک خود جلوگیری کنید.
عوامل موثر در بروز بحران در کودکان اوتیستیک شامل: تحریک بیش از حد(صدا، نور)، مشکلات ارتباطی، اضطراب، تغییر در روال روزمره زندگی.

قشقرق با بحران احساسی متفاوت است. در قشقرق کودک هدفمند کار می کند و تا زمانی که شما را تسلیم نکند آن را متوقف نمی کند. اما بحران احساسی زمانی بروز می کند که فرد اوتیستیک انقدر دچار استرس و اضطراب می شود که قادر به کنترل خود نیست. تا زمانی که بحران به پایان نرسد قادر به کنترل کردن خود نیست.

۲- پیروی کردن از یک روتین ثابت

وقتی یک روتین ثابتی را دنبال می کنید، کودک قادر است اتفاقاتی که پیش خواهد آمد را پیش بینی کند و این امر کمک به حفظ آرامش کودک می کند. می توانید کودک را از روتین روزانه خود با برنامه های تدوین شده آگاه کنید.
اگر می دانید یک روز خاص در این روتین روزانه تغییراتی رخ خواهد داد، سعی کنید از قبل کودک خود را برای آن آماده کنید. قبل از آن روز با کودک خود به صورت واضح و صبورانه صحبت کنید و علت تغییر را برایش توضیح دهید.
زمانی که می خواهید یک محیط جدیدی را به فرزندتان نشان دهید سعی کنید زمانی این کا را انجام دهید که در آن محیط عوامل محرک کمتری وجود داشته باشد. در واقع به این معناست که زمانی آن محیط را معرفی کند که در آن محیط صدا و افراد کمتری وجود دارد.

۳- صحبت کردن واضح با فرزند

یکی از دلایل اصلی کلافه شدن کودکان اوتیستیک ارتباط کلامی است.
سعی کنید با آرامش با کودک خود صحبت کنید و با فریاد و لحن و رفتار تهاجمی با آنها صحبت نکنید، لحن و رفتار تهاجمی با کودک سبب تشدید بحران می شود.
اگر برای کودک شما سخت است که ارتباط کلامی داشته باشد، سعی کنید از طریق تصاویر و یا سایر اشکال با او ارتباط برقرار کنید.

۴- پرت کردن حواس کودک از عوامل بحران احساسی

هنگامی که عاملی باعث ناراحتی کوکتان می شود، سعی کنید حواسش را پرت کنید و آرومش کنید. مثلا اسباب بازی مورد علاقش را بیاورید و با او بازی کنید یا فیلمی که مورد علاقش است را با او تماشا کنید.
زمانی که کودک آرام شد، با او درباره علت تحریک شدن و ناراحتی هایش صحبت کنید.
از او بپرسید که چه اتفاقی افتاده و باعث ناراحتیش شده است. با کمک یکدیگر برای جلوگیری از رخ دادن دوباره این پدیده، راه حلی بیابید.

۵- تغییر محیط اطراف کودک

ممکن است حساسیت و تحریک بیش از حد باعث کلافگی فرزندتان شود. هنگامی که این اتفاق پیش می آید، کودک را به یک محیط جدید ببرید یا محیط فعلیش را تغییر دهید. مثلا به نور حساس است نور اتاقش کمتر کنید. اینکارها اضطرابش را کمتر می کند. در بیرون اگر به نور حساس است مثلا از عینک آفتابی استفاده کنید. سعی کنید برای مشکلاتش راه حلی پیدا کنید. درباره اقدامات احتیاطی و دلیل آن ها با فرزندتان صحبت کنید.

۶- به کودک خود فضا و زمان بدهید

گاهی اوقات، کودکان نیاز به زمان دارند تا برای ارتباط دوباره احساس آمادگی کنند. اجازه دهید فرزندتان چند دقیقه در محیطی که محرک های احساسی کمی داشته باشد، بنشیند تا آرام شود.
البته هرگز کودک را تنها در اتاق رها نکنید و در اتاق را بر روی آن قفل نکنید. در نظر داشته باشید مکان کودک امن باشد و هرموقع خواست بتواند مکان را ترک کند.

۷- پس از پایان بحران احساسی با فرزند خود صحبت کنید

به جای سرزنش کردن فرزندتان سعی کنید به صحبت با او در مورد راه های پیشگیری از بحران و کنار آمدن با اضطرابش بپردازید.
بعضی از مسائل و موضوعاتی که می توانید درباره آن ها صحبت کنید شامل:

-از فرزند خود بپرسید چه عاملی باعث بحران آن شده است و کاملا به حرفهایش گوش دهید.

-چگونه می توان در آینده از شرایط مشابه پیشگیری کرد؟

به او راه حل هایی برای کنار آمدن با آن شرایط ارائه دهید.مثل: (استراحت، شمردن از یک تا ده، نفس عمیق، و …).

-برای اینکه در آینده با این گونه بحران ها مقابله کند به او یک «نقشه فرار» ارائه دهید.

 بهترین کاردرمانی در شیراز

مراکز گفتاردرمانی در شیراز

ادرس و شماره تماس مطب کاردرمانی و گفتاردرمانی در شیراز