خانه اوتیسم در شیراز_مرکز توانبخشی اتیسم شیراز

کلینیک گفتاردرمانی تخصصی اوتیسم در شیراز

🎯بهینه سازی فضای خانه برای کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم (بخش نخست)
منبع: http://www.autism-programs.com/articles-on-autism/optimum-home-environment-for-children-with-autism.htm
نویسنده: Steven R. Wertz
ترجمه: #سوسن_اسفندیاری

کلینیک تخصصی توانبخشی اتیسم در شیراز
نکته: ارائه یک دستور العمل مشخص برای همه کودکان با درجات مختلفی از اتیسم درست نیست چون هر کودک نیازها، مشکلات و توانائیهای ویژه خودش را داراست. همچنین هر خانواده ای عادت و فرهنگ و سبک زندگی خاص خود را دارد. با این توضیح مقاله زیر می تواند در مورد اثرات محیط بر کودکان مبتلا به اوتیسم راهگشا باشد.

🌾 جو‌عاطفی:

 آیا فضای خانه شما شاد است یا محیطی پر تنش ؟ اعضای خانواده، افرادی ناراضی و عصبی هستند یا برعکس آرام، گرم، خوشنود و آسان گیر ؟ 

من این سوال را از مادری به نام کارول، صاحب دو کودک مبتلا به اوتیسم پرسیدم. پاسخ او این بود: "اوه خدای من، آیا این مشکل را هم، من باید حل کنم؟!" او احساس کرد این سوال مسئولیتی جدید در فهرست بایدها و نبایدهایی که با آنها درگیر است را به او تحمیل می کند. کارول فکر میکرد که فوق العاده دچار تنش و استرس است و به سختی قادر به مقابله با مشکلات است.

کارول در تلاش زیبای خود برای یاری به فرزندانش دام افتاده بود و خود را فراموش کرده بود.  مشکل اینجا بود که او اصلاً به فکر خودش نبود و هیچ تلاشی برای ایجاد حس خوب در خودش نمی کرد.  و فقط به کودکانش می اندیشید و کارهایی را انجام می داد که گمان می¬کرد برای آنها سودمند هستند. او خود را خسته کرده بود و در تلاش برای کمک به فرزندانش، هر روز بیشتر و بیشتر تحت تأثیر قرار می¬گرفت و فشار زیادی را بر خود تحمیل می کرد. این تنش و تحریک پذیری به راحتی در  صدا، چهره و رفتار او قابل دیدن بود.

استرس رو به رشد کارول بر پسرانش، شان و جاناتان تأثیر می گذاشت و باعث مقاومت¬ بیشتر شان در انجام کارها و افزایش کلیشه در جاناتان می شد. به محض این که کارول بر کاهش سطح استرس و صرف زمان بیشتر برای آرامش خودش، تمرکز کرد، تغییر مشهودی در رفتار پسرانش دیده شد. شان دستورپذیرتر شد و جاناتان تعامل بیشتری نشان داد.
گفتاردرمانی قصردشت شیراز
برخی معتقدند که کودکان مبتلا به اوتیسم در حصاری که برای خود ساخته اند، هیچ درکی از احساسات اطرافیان ندارند. تجربه 30 ساله من در کنار کودکان مبتلا در طیف اتیسم این است که آنها در کنار والدین یا افراد مضطرب شدیداً واکنش هایی مانند: افزایش رفتارهای خودتحریکی یا چالشی ، مقاومت، کاهش دستورپذیری، کاهش تماس چشمی و کاهش لبخند و حالات چهره از خود نشان می دهند. وقتی کودکان در محیط پر استرس قرار می گیرند، توانایی برنامه ریزی حرکتی آنها کاهش می یابد و دچار اختلالات گفتاری مانند تکرار بیشتر(اکولالیا)، نارسایی کلام و کلام پریشی می شوند. بسیاری از این کودکان، وقتی در کنار بزرگسالان ناخشنود فرار می گیرند، سراسیمه و مضطرب می شوند.

 به طور كلي، کودکان اتیستیک در کنار بزرگسالاني كه دچار تنش يا ناراحتي هستند، تعامل اجتماعي کمتری از خود نشان می دهند. در چنین شرایطی کودک انگیزه خود برای برقراری ارتباط را از دست داده و در مواردی مشاهده شده که کودک اقداماتی مانند ترک اتاق، پوشاندن چهره والدین با پتو یا پشت کردن به آنها یا گوشه گیری را انجام می دهد. در یک مورد که درمانگر کودک فردی با استرس بالا بود، دیده شد که کودک ابتدا کیف دستی درمانگر را از اتاق بیرون برد، سپس خود درمانگر را از اتاق بیرون کرد و در آخر در را به روی او بست.

تجربه های شخصی من نشان داده که برخورد صمیمی، راحت و مثبت والدین و درمانگران، سبب تغییرات قابل توجهی در رفتار و پاسخگویی کودکان مبتلا به اوتیسم شده است. به عنوان مثال، در موارد بی شماری، زمانی که بزرگسال ناخشنود اتاق را ترک کرد و یک بزرگسال که احساس آرامش و راحتی می کرد جایگزین شد، رفتار و واکنش های کودک به سرعت تغییر یافت (گاهی اوقات در عرض چند دقیقه) و کودک اجتماعی تر و با انگیزه تر رفتار کرد. جالب این که، وقتی بالغ ناراحت با احساس آرامش و راحتی بیشتری نسبت به قبل به اتاق بازگشت، اغلب کودک به سرعت رفتار قبلی را می بخشد و فراموش می کند

بهترین مراکز و پزشکان گفتاردرمانی در شیراز
کلینیک گفتاردرمانی قصردشت شیراز
دکتر گفتاردرمانی در شیراز
متخصص گفتاردرمانی اوتیسم در شیراز
مطب دکتر کاردرمانی و فیزیوتراپی شیراز

کاردرمانی ذهنی شیراز