صداها و رنگها در بازی های رایانه ای و تحریکات همراه با آن تاثیر منفی بر
رشد شناختی دارد .
همانطور که ممکن است وسایل الکترونیکی برای فرزند شما سرگرم کننده باشد مهم است که میزان استفاده از بازی های الکترونیکی را برای فرزندانمان محدود کنیم به جای بازی های رایانه ای مضر فرزند خود را ترغیب نمایید تا در زندگی با افراد واقعی و بازی های ملموس تعامل داشته باشند.
به عنوان والدین نگرانی ما باید جلوگیری از تحریک بیش از حد مغز توسط بازی های رایانه ای باشد . اگر کودکان و نوجوانان بازی های الکترونیکی را زیاد انجام دهند دچار اضافه بار حسی می شوند و این میتواند برای کودکان مبتلا به اتیسم مضر باشد.
بازی های رایانه ای جوایز یا جریمه هایی را در قالب صدا یا تصاویر برای بازیکنان ارایه می دهد این محرک های مثبت و منفی
دوپامین را در مغز آزاد می کند که باعث احساس اضطراب همراه سرخوشی می شود .
میزان این ماده بالا می رود و کودک میخواهد که میزان دوپامین را بالاتر ببرد. این رها سازی دوپامین میتواند اعتیاد آور باشد . در حقیقت طبیعت اعتیاد آور بازی های رایانه ای باعث شد تا سازمان بهداشت جهانی بازی رایانه ای را به عنوان یک اعتیاد رفتاری قلمداد کند و خاطر نشان کرد که این امر میتواند به انزوای شدید منجر شود.
بازی های الکترونیکی میتواند مخصوصا برای کودکان مبتلا به اتیسم اعیتاد آور باشد بویژه کسانی که تمایل دارند رفتار های تکراری انجام دهند .
هنگامی که کودکان به وسایل الکترونیکی اعتیاد دارند ، مغز آنها فقط با میزان بالای دوپامین با پاداش بالا که در بازی های الکترونیکی یافت می شود ، سیر می شود و ترجیح میدهند به جای تعامل چهره به چهره با صفحه نمایش تعامل داشته باشند با گذشت زمان ، این مساله به طور قابل توجهی مشکلات آنها را در روابط انسانی ، پیچیده تر می کند.