🌈 عملکرد های اجرایی چیست؟
بخش 1
نوزادان و بچه های کوچک به طور معمول به هر محرک که با آن روبرو می شوند به شیوه ایی متفاوت: تکانشی، محسوس و یا جهت دار واکنش نشان می دهند.
آنها هنوز سازماندهی رشد یافتهایی برای بازی و همچنین به کارگیری انواع حواس ندارند. به شکل تکانشی (بدون فکر) دستهای خود را به اشیاء می زنند و آنها را در دهان میگذارند. بازیهای آنها اغلب بدون سازماندهی و تکراری می باشد.
با این حال، همانطور که بچه ها رشد می کنند، به شکل فزاینده ای قادر می شوند در مورد جنبه های مختلف یک مشکل فکر کنند، یک دوره از فعالیتها را برنامه ریزی کنند، برنامه را به ذهن بسپارند و به آن عمل کننند.
آنها همچنین می توانند موارد اشتباه را تشخیص دهند و بر اساس یادگیری از اشتباهات خود، به اصلاح عملکرد خود بپردازند.
کودکان همانطور که رشد می کنند بیشتر و بیشتر توانایی بکارگیری، سازماندهی، برنامه ریزی و عملکرد هدف گرا، را پیدا می کنند.
فعالیت های هدفگرا، به تعدادی از پروسه های ذهنی، از قبیل: سازماندهی، جلوگیری از انگیزه های بدون فکر و ناگهانی، توجه انتخابی، حفظ، تغییر و برنامه ریزی حافظه اطلاق می شود.
توانایی انجام فعالیتهای هدفگرا، همراه با فرایند های ذهنی که این امکان را فراهم می کنند، تحت عنوان عملکردهای اجرایی(Executive Function –EF) شناخته می شوند.
مشکل در عملکردهای اجرایی، در طبیعت عصب شناختی ریشه دارد و تصور بر این است که از تأخیر در رشد طبیعی عصب شناختی ناشی می شوند.
کورتکس پشت پیشانی مسئول رسیدگی به مهارتهای عملکردهای اجرایی می باشد. اما برای موفقیت در عملکرد های اجرایی، ارتباط شبکه ای بین بسیاری از بخش های مغز باید وجود داشته باشد.
ادامه دارد...
گفتاردرمانی راحله قبادی
گفتاردرمانی مریم عبدالهی
گفتاردرمانی زهرا اسمعیلی