اهمیت توانبخشی در کودکان کم بینا و نابینا :
بینایی یکی از حواس انسان می باشد که اختلال یا فقدان آن باعث بروز مشکلات مرتبط می شود که این مشکلات را در کودکان کم بینا و نابینا مشاهده می نماییم. خیلی از افراد فکر می کنند که این کودکان صرفا مشکل در جهت یابی و یا استفاده از ابزار جدید و امثالهم پیدا می کنند ولی در واقع این گونه نیست. کودکی که متولد می شود و شروع به رشد می نماید در واقع از همان بدو تولد از تمامی حواس خود برای رشد و نمو خود استفاده می نماید و در صورتیکه یکی از حواس کودک دچار اختلال شود سایر حواس نیز در رشد خود دچار نوعی ناهماهنگی و عدم تکامل می شوند که این اختلال تا سالهای سال به گونه های مختلفی در فرد نمایان می شود.
توانبخشی یکی از اصلی ترین و مهم ترین راهای حل این مشکلات است. با تاکید بر این نکته که در این گونه کودکان حواس سالم باید عملکردی بالاتر از حد نرمال داشته باشند تا بتوانند اختلال موجود را تا حد امکان جبران نمایند. از جمله بخشهای توانبخشی که برای این کودکان می تواند مفید باشد:
۱- کار درمانی جسمی: که در جبران تاخیر حرکتی احتمالی که در این کودکان وجود دارد و یا سایر مشکلات جسمانی اعم از اختلالی که بدلیل حالتهای غلط کودک احتمال بروز دارد و موارد مشابه کاربرد دارد.
۲- کار درمانی ذهنی: کودکانی که به هر دلیل به خصوص عامل اصلی یادگیری یعنی بینایی دچار اختلالات آموزشی، یادگیری ، کاربرد وسایل کمک آموزشی (لوحه بریل، به دید، کامپیوتر و …) . یادگیری مفاهیمی مانند ابعاد (بزرگی ،کوچکی و خارج، داخل و…) اشکال جهت یابی صحیح دارند ، کمک می نماید.
اهمیت توانبخشی در کودکان کم بینا و نابینا
اهمیت توانبخشی در کودکان کم بینا و نابینا :
بینایی یکی از حواس انسان می باشد که اختلال یا فقدان آن باعث بروز مشکلات مرتبط می شود که این مشکلات را در کودکان کم بینا و نابینا مشاهده می نماییم. خیلی از افراد فکر می کنند که این کودکان صرفا مشکل در جهت یابی و یا استفاده از ابزار جدید و امثالهم پیدا می کنند ولی در واقع این گونه نیست. کودکی که متولد می شود و شروع به رشد می نماید در واقع از همان بدو تولد از تمامی حواس خود برای رشد و نمو خود استفاده می نماید و در صورتیکه یکی از حواس کودک دچار اختلال شود سایر حواس نیز در رشد خود دچار نوعی ناهماهنگی و عدم تکامل می شوند که این اختلال تا سالهای سال به گونه های مختلفی در فرد نمایان می شود.
توانبخشی یکی از اصلی ترین و مهم ترین راهای حل این مشکلات است. با تاکید بر این نکته که در این گونه کودکان حواس سالم باید عملکردی بالاتر از حد نرمال داشته باشند تا بتوانند اختلال موجود را تا حد امکان جبران نمایند. از جمله بخشهای توانبخشی که برای این کودکان می تواند مفید باشد:
۱- کار درمانی جسمی: که در جبران تاخیر حرکتی احتمالی که در این کودکان وجود دارد و یا سایر مشکلات جسمانی اعم از اختلالی که بدلیل حالتهای غلط کودک احتمال بروز دارد و موارد مشابه کاربرد دارد.
۲- کار درمانی ذهنی: کودکانی که به هر دلیل به خصوص عامل اصلی یادگیری یعنی بینایی دچار اختلالات آموزشی، یادگیری ، کاربرد وسایل کمک آموزشی (لوحه بریل، به دید، کامپیوتر و …) . یادگیری مفاهیمی مانند ابعاد (بزرگی ،کوچکی و خارج، داخل و…) اشکال جهت یابی صحیح دارند ، کمک می نماید.
۳- یکپارچگی حسی(SI): این روش نوین درمانی برای از بین بردن اختلالاتی همچون مشکلات هماهنگی اندام ، مشکلاتی مانند دست و پا چلفتی بودن کودک، مشکلات تعادلی، عدم کاربرد صحیح اندام، بالا بردن توانایی های مهارتی کودک ، رفع اختلالات حسی، کمک در شناسایی بهتر اشیا با استفاده از حس لمس می باشد.
۴- توانبخشی دست: این بخش که بسیار مفید برای بالا بردن عملکرد دست کودکان که در اختلالات بینایی اهمیت بالایی پیدا می کند مناسب می باشد مانند: انجام حرکات ظریف و ریز انگشتان در گرفتن ،برداشتن و گذاشتن همچنین بالا بردن قدرت عضلات و موارد مشابه کاربرد دارد.
البته این نکته نیز شایان ذکر است که توانبخشی و فعالیتهای مرتبط با آن کلاً پروسه ای طولانی مدت و زمان گیر می باشد که فراز و نشیب های خاص خود را دارد و کاملاً به سن شروع توانبخشی ، شدت مشکلات، همکاری خانواده، مستمر بودن برنامه توانبخشی و توانایی ها و فیزیک فرد تحت درمان بستگی دارد و این فرایند در هیچ دو کودکی قابل مقایسه نمی باشد.