سندروم تونل کارپال سندرم تونل کارپال یکی از عارضه های دست و بازو است که موجب بروز علائمی چون کرختی و گزگز کردن میشود
و به دلیل تحت فشار قرار گرفتن عصب مچ دست رخ میدهد. چند عامل در ابتلا به این سندرم مؤثر هستند که از آن جمله میتوان به کالبدشناسی مچ دست، مشکلات سلامتی نهفته و زیربنایی خاص و الگوهای احتمالی استفاده از دست اشاره کرد. تونل کارپال محدود به استخوانها و لیگامانها (رباطها) گذرگاه باریکی واقع در کف مچ دست است. این تونل از عصب اصلی دست و ۹ تاندون خم کنندهی انگشتان محافظت میکند. فشردگی عصب موجب بروز علائم سندرم تونل کارپال یعنی کرختی، گز گز کردن و در نهایت ضعف دست میشود.
خوشبختانه اکثر بیماران مبتلا به این عارضه معمولاً با دریافت درمان مناسب از حس ناخوشایند کرختی و گزگز کردن رهایی مییابند و میتوانند مجدداً از مچ و دستشان به صورت طبیعی استفاده کنند.
نشانههای ابتلا به سندروم تونل کارپال
سندرم تونل کارپال معمولاً به تدریج با کرختی یا گزگز کردن انگشتان شست، نشانه و میانی به صورت آمد و رفتی و نه مداوم آغاز میشود و گاهی با احساس ناراحتی در مچ و دست نیز همراه است. درد و حس گزگز در دست در حین انجام فعالیت و شب شدید تر میشود. علائم سندم تونل کارپال عبارتاند از:
گز گز کردن یا کرختی. بیمار در دست یا انگشتاناش، به ویژه در انگشت شست، اشاره، میانی یا انگشت انگشتری اما نه در انگشت کوچک، احساس کرختی یا گزگز کردن دارد. این احساس غالباً زمان رانندگی و نگه داشتن فرمان یا گوشی تلفن یا روزنامه یا از همه متداولتر هنگام بیدار شدن از خواب بروز مییابد و گاهی از مچ دست تا بازو منتشر میشود.
بسیاری از بیماران دستانشان را به خیال رها شدن از این علائم تکان میدهند. به موازات پیشرفت عارضه، حس کرختی پایدار و مداوم میشود.
ضعف. احتمالاً دست بیمار ضعیف میشود و اشیاء از دستش به زمین میافتند. علت این ناتوانی در نگه داشتن اشیاء احتمالاً به کرختی دست یا ضعف عضلههای گیرنده یا فشار دهندهی شستی مربوط میشود که توسط عصب میانی یا عصب مدیان کنترل میشوند.
سندرم تونل کارپال یک عارضهی دردناک است که کف پا را درگیر می کند. علت سندرم تونل مچ پا، فشار بر روی عصب تیبیال خلفی است که از درون تونل تارسال میگذرد. تونل تارسال در زیر قسمت استخوانی مچ پا قرار گرفته و سندرم تونل مچ پا باعث درد و سوزش در کف پا و تیر کشیدن و سوزن سوزن شدن تا قوس پا میشود. داروهای ضدالتهاب و تزریق آستروئید معمولاً برای درمان سندرم تارسال تونل تجویز میشوند. وسایل طبی مانند ارتز، بریس و اسپلینت نیز به همراه روشهای درمانی فیزیوتراپی برای کاهش التهاب و برداشتن فشار از روی عصب مورد استفاده قرار میگیرند.
برای تشخیص این سندرم از تست های زیر استفاده می شود:
1. نشانه تینل (tinel sign): در این مانور ضربات ملایم روی عصب مدین بر سطح مچ زده میشود. اگر این مانور علائم درد تیر کشنده و سوزشی ایجاد کرد یعنی تست مثبت است.
2. آزمایش فالن (Phalen Test): بیمار ساعدش را بطور افقی در هوا نگه داشته یا از پشت دو دست را به هم میچسباند بگونهای که مچ در فلکسیونکامل قرار گیرد، این وضعیت را ۶۰ ثانیه نگه میدارد اگر کرختی و پارستزی ایجاد شد تست مثبت است.
3. تست phalen و reverse phalen: در تست فالن مچ دست ها فلکس میشود به صورتی که پشت دست ها به هم می چسبد و در فالن معکوس دست ها در وضعیت دعا کردن قرار خواهند گرفت.
4.تست carpal compression : به دو حالت می باشد. در حالت اول بر روی عصب مدین به مدت 30 ثانیه فشار داده می شود و در حالت دوم مچ نیز خم می شود و به مدت 30 ثانیه بر روی عصب مدین فشار وارد می شود.
کاردرمانگر یلدا امتنان
کاردرمانی شیراز
کلینیک توانبخشی قصردشت شیراز
فیزیوتراپی مچ دست شیراز
گفتاردرمان شیراز
سجاد پیشه ور مدیریت کلینیک