ناروانی گفتار در بزرگسالی
ماهیت لکنت در بزرگسالان
لکنت یک مشکل مادرزادی، به این معنا که در بدو تولد همراه با کودک باشد، نیست . این مشکل معمولا در سنین ۲ تا ۶ سالگی در گفتار کودک نمایان می شود. اگر لکنت در دوران کودکی درمان نشود، این اختلال در فرد ادامه¬دار شده و تثبیت می¬گردد.
با گذشت زمان لکنت در بزرگسالان پیچیده¬تر و سرسخت¬تر می¬شود. آنچه که به مرور درمان را سخت تر می¬کند ماهیت روحی و روانی لکنت است. ساختار لکنت در دوران کودکی و بزرگسالی تفاوت¬های زیادی دارد. اجازه بدهید در ادامه ساختار لکنت در بزرگسالان را بررسی کنیم. شناخت ساختار لکنت بزرگسالان ، کمک شایانی در درک روشهای درمان لکنت زبان بزرگسالان به ما می دهد.
لکنت در بزرگسالان را به کوه یخ در آب تشبیه کرده¬اند. بخش روی آب اختلال گفتاری صرف است. گیر، تکرار ، کشیده گویی¬ و وقفه¬ها . این بخش تنها قسمت نمایان لکنت بزرگسالان است اما همه لکنت نیست. این علائم از یک فرد به فرد دیگر ممکن است متفاوت باشد. معمولا اعضای خانواده تمام لکنت بزرگسالان را در همین گیرها ، وقفه ها و تکرار کلمات می¬ببینند. اما یک بخش مهم و پنهان دیگر نیز وجود دارد. بخشی پیچیده که فقط دو نفر از آن مطلع هستند. درمانگر و مراجعه کنند. بخش آشکار علت ایجاد بخش پنهانی لکنت است.
بخش نهان لکنت مربوط احساساتی است که به مرور در ذهن فرد بوجود می¬آید. برخی از این احساسات بسیار مخرب و فلج کننده هستند. احساساتی که روزی معلول مشکل گفتاری بوده¬اند و امروز خود مستقل و بخشی از علت لکنت در نوجوانان و بزرگسالان شده¬اند.این بخش پنهان مرور سرسخت¬تر و بزرگ¬تر و شدیدتر می¬شود و معمولا همین بخش است که باعث مقاومت و شکست در درمان لکنت در بزرگسالان می¬شود.
این بخش شامل عواطف ، احساسات ، ترس ها ، نگرانی ها ، فرارهای فرد بزرگسال از لکنت است. بسیاری از افراد در دوران کودکی هیچ اطلاعی از ناروانی در گفتار خود نداشتندولی به مرور افزایش سطح آگاهی فرد و برخورد افراد پیرامون و همچنین واکنش¬هایی که خود فرد نسبت به این مشکل داشته به مرور سبب شکل¬گیری ترس ، اضطراب و فرار از لکنت شده و شدت گرفته است.
نوع و شدت این احساسات در هر فرد متفاوت است. قصد تشریح کامل این احساسات ندارم ولی تمایل دارم با ذکر مثال¬هایی اهمیت این بخش را در ذهن شما روشن¬تر کنم.
• فردی که بدلیل ترس از بروز لکنت ، در جمع دوستان و اقوام کمتر حضور پیدا می¬کند و یا کمتر حرف می¬زند. ترس از لکنت سبب شده برخی از کلمات سخت را بیان نکند. (هنگام خرید بجای "کیک" ، واژه "شیرینی" را جایگزین می¬کند.)
• لکنت سبب زودرنجی بالای او اختلاف زیاد او با اعضای خانواده شده است.
• جواب سوالات معلم را در کلاس می¬داند ولی داوطلب پاسخگویی نیست.
• بسیاری از موقعیت های شغلی را به همین دلیل از دست داده است.
درمان لکنت در بزرگسالان
گفتاردرمانی بدون شک بهترین روش درمانی برای لکنت در بزرگسالان و بهترین درمان بلند مدت برای لکنت است. متخصص گفتاردرمانی می¬تواند به فرد دارای ناروانی گفتار در یادگیری نحوه سرعت بخشیدن به کلمات ، حذف وقفه¬ها ، مدیریت شرایطی که باعث بروز ناروانی میشود، آموزش تکنیک¬های اصلاح لکنت و روان حرف زدن کمک کند.
باید بدانیم که بزرگسالان مبتلا به لکنت پیشرفته ممکن است نه تنها از موقعیت¬ها و کلمات، بلکه از خود لکنت نیز بترسند. درمان می تواند یک فرایند طولانی باشد زیرا لازم است بر جنبه¬های مختلفی مانند احساسات فرد، باورهای جامع مرتبط با لکنت و رفتارهای ثانویه تمرکز کند. در حالی که در کودکان پیش دبستانی فقط چند ماه تا یک سال طول می کشد تا میزان قابل توجهی پیشرفت از خود نشان دهند ، بزرگسالان باید به یاد داشته باشند که صبر و پشتکار تنها دوستان آنها در سفر طولانی به سوی روان صحبت کردن است. بنابراین ، برای بزرگسالان بسیار مهم است که قبل از شروع به کار بر روی گفتار ، با درمانگر خود برای تعیین اهداف واقع بینانه کار کنند. یک رویکرد یکپارچه شامل بررسی ماهیت و شدت لکنت ، یادگیری گفتار روان کنترل شده و افزایش رویکرد رفتاری است. یک فرد بالغ باید میزان قابل توجهی از رفتارهای مقابله ای را که در طول سالهای لکنت زبان ، آموخته است را از یاد ببرد. این امر مستلزم کار سخت از طرف درمانگر ، مشاور و مراجعه کننده است.
هیچ درمانی برای همه مناسب نیست. سطوح مختلفی از شدت لکنت ، آشفتگی احساسی و اعتقادات مرتبط با لکنت در هر فرد مراجع وجود دارد. بنابراین ، غیرممکن است که یک درمان خاص لکنت را برای همه افراد بالغ استفاده شود.
فراموش نکنید که گفتاردرمانی مسیری طولانی برای نوجوانان و بزرگسالان است. بنابراین ، مهم است که به تمرینات خود پایبند باشید و برای بهبود تسلط گفتاری خود در جلسات درمانگرتان شرکت کنید.
آسیب شناس گفتار و زبان مریم عبدالهی