آپراکسی گفتار
آپراکسی گفتاری نوعی اختلال گفتاری است که با ناتوانی شخص در صحبت کردن بطور صحیح مشخص می شود.
فرد مبتلا به این بیماری شرایط لازم برای صحبت کردن را ندارد و برای گفتگوی صحیح و روان دچار مشکل است ، بگونه ای که تمایلی برای حرف زدن با اطرافیان ندارد.
برای صحبت کردن بطور صحیح مغز باید فرمان های لازم را به اندام های گفتاری ارسال کند که در افراد مبتلا به این اختلال مغز این قابلیت را از دست می دهد.
افراد مبتلا به آپراکسی گفتاری برای تصمیم گیری در سرعت حرف زدن و ریتم بیان کلمات نیز دچار مشکل هستند.
در این افراد مغز قادر به ارسال سیگنال های درست به اندام های فعال در صحبت کردن در زمان مناسب نبوده و به همین علت فرد نمی تواند بطور صحیح و روان صحبت کند.
علاوم در افراد مبتلا به این اختلال گفتاری لزوما مشابه نبوده و با توجه به سن و شدت آسیب در هر فرد متفاوت است.
علائم آپراکسی گفتاری
تلفظ سخت کلمات و تلاش مکرر برای تلفظ صحیح یک کلمه
مکث زیاد بین حرف زدن و بیان کلمات
تاخیر در شروع حرف زدن در دوران کودکی
ناتوانی در خواندن و هجی کردن کلمات
تمایل به برقراری ارتباط غیرکلامی با اطرافیان
کم حرفی در دوران نوزادی ( نوزادانی که صدایی از خود در نمی آورند ، صداهایی مانند غان و غون )
دلایل و عوامل خطر
آسیب مغزی به مناطقی از مغز که توانایی صحبت کردن را کنترل می کند مهم ترین عاملی است که در آپراکسی گفتاری نقش دارند.
وارد شدن ضربه به سر در طی حوادث ناگهانی
سکته مغزی
تومور مغزی
اختلالات تکاملی کودک
سندرم های ژنتیکی
درمان آپراکسی گفتاری
برای درمان این اختلال باید به گفتاردرمانگر مراجعه شود.مغز افراد مبتلا به آپراکسی گفتاری نیازمند برنامه ریزی دقیق برای ایجاد هماهنگی بین فک و لب ها است که این کار با انجام منظم تمرینات گفتاردرمانی امکان پذیر است.
نوع درمان بستگی به سن و شدت وضعیت بیماری فرد دارد و نمی توان از یک روش بخصوص برای تمام بیماران استفاده کرد.
گفتاردرمانگر ابتدا به ارزیابی شرایط فرد همچون دهان و زبان ، لحن گفتاری و نحوه تلفظ صداها توسط فرد می پردازد و بر اساس آن ها از موثرترین روش های گفتاردرمانی برای درمان این اختلال بهره می برد.
گفتاردرمانگر می تواند با بیمار در تعامل باشد تا کودک را در نحوه اجرای صداها، هجا ها و کلمات راهنمایی کرده و به ارزیابی توانایی های کودک بپردازد.
متخصص گفتاردرمانی همچنین بیمار را از نظر هرگونه مشکل ساختاری در دهان ، زبان و … که در بروز این اختلال نقش دارند معاینه می کند.
درمان آپراکسی گفتاری با هدف بهبود هماهنگی گفتار انجام می شود.
افراد مبتلا به موارد شدید این اختلال گفتاری می توانند از زبان اشاره بهره مند شوند یا از دستگاه های الکترونیکی از جمله رایانه هایی که تولید صدا و جمله می کنند استفاده کنند.
حضور خانواده فرد مبتلا به این اختلال در جلسات گفتاردرمانی کمک شایانی به بهبود وضعیت فرد می کند، در این جلسات اطرافیان فرد می آموزند که چه تمریناتی را برای بهبود وضعیت هر فرد فرد مبتلا به آپراکسی گفتاری در منزل انجام دهند.
از آن جایی که درمان آپراکسی گفتاری همانند سایر اختلالات گفتاری زمان بر است نیازمند صبر و حوصله زیاد و پیگیری جلسات گفتاردرمانی است.
آسیب شناس گفتار و زبان مریم عبداللهی