چارلز داروین و اوتیسم
چارلز داروین پنجمین فرزند یک خانواده ثروتمند و اصیل انگلیسی مسیحی یونیتارین با نام داروین بود و در تاریخ ۱۲ فوریه سال ۱۸۰۹ در کشور انگلستان به دنیا آمد. چارلز داروین در هشت سالگی و حتی پیش از این که به مدرسه برود علاقه مند به تاریخ طبیعی و علوم زیستی بود و مطالب مربوط به این موضوع را جمع آوری می کرد.کاردرمانی شیراز
او به تشویق پدرش که در آن زمان دکتر مطرحی بود در سال ۱۸۲۵ به همراه برادرش اراسموس برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه ادینبرو؛ یکی از بهترین دانشگاه های پزشکی انگلستان رفت، ولی به خشونت عملیات جراحی علاقه ای نشان نداد و به این ترتیب آموختن پزشکی را ناتمام گذاشت و به کار تاکسیدرمی در جنگل‌های بارانی آمریکای جنوبی در کنار یک برده سیاه پوست آزاد شده به نام جان ادمونستن پرداخت. بعد از آن داروین برای ادامه تحصیل در دانشگاه ولی این بار در رشته مورد علاقه اش یعنی تاریخ طبیعی اقدام کرد.گفتاردرمانی شیراز
وی برای ارتباط با دیگران بیشتر از نوشتن نامه به جای ارتباط چهره به چهره و رو در رو استفاده می کرده است. در واقع نوشتن نامه را در ارتباطات خود با دیگران ترجیح می داده است. این ویژگی رفتاری نیز از جمله راهکارهایی است که فرد مبتلا به اختلالات اوتیسم، آن را در برابر صحبت کردن مستقیم انتخاب می کند. داروین چیزهای بسیاری را جمع آوری می کرده است، نسبت به شیمی و مکانیک نیز کنجکاوی نشان می داده است. او یک متفکر بصری بوده و این توجه خاص و ثابت، نسبت به موضوعات و اشیاء خاص، یکی دیگر از ویژگی های افرادی است که به اوتیسم مبتلا هستند. او همانند بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم که به خیال پردازی و تجسم هر چیز می پردازند، یک متفکر تجمسی بوده است. بر اساس توصیف فیتز جرالد، داروین مردی نسبتا وسواسی و تشریفاتی بوده است. در جمع بندی این رفتارها می توان به این نتیجه رسید که به احتمال قوی داروین دچار نوعی از اختلالات اوتیسم بوده است.
کاردرمانگر یلدا امتنان
کلینیک تخصصی توانبخشی قصردشت شیراز
کاردرمانی فیزیوتراپی گفتاردرمانی
تحریک مغزو امواج مغزی شیراز