پژمان دستواره
اگر تاکنون فردی را که به اوتیسم مبتلا است دیده باشید متوجه میشوید که وی از تماس چشمی دوری میکند یا به عبارتی دیگر وقتی با شما حرف میزند به چشم های شما نگاه نمیکند. حالا یک مطالعه جدید سعی در کشف علت آن کرده است.
محققان میگویند برخلاف عقیده رایج علت عدم علاقه این افراد به برقراری ارتباط بین فردی و چشمی بی تفاوتی آنان نسبت به افراد دیگر نیست. آنها میگویند عدم علاقه این افراد به برقرای تماس چشمی راهی برای کاهش برانگیختگی نامطبوعی است که از فعالیت بیش از حد قسمتی از مغز ریشه میگیرد. بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم میگویند برقراری تماس چشمی موجب ناراحتی و استرس در آنان میشود.
آن قسمتی از مغز که به آن اشاره شد در واقع قسمتی به نام سیستم ساب کورتیکال subcortical system است و در زمان کودکی موجب میشود توجه بچه به صورت افراد جلب شود و کمک میکند تا افراد بتوانند احساسات و عواطف دیگران را از روی چهره شان متوجه شوند.
محققان فعالیت مغزی افراد مبتلا به اوتیسم و افراد سالم را موقعی که به تصویر صورت دیگران نگاه میکردند بررسی نمودند. این فعالیت در هر دو گروه شبیه بود ولی وقتی به افراد میگفتند به چشم های تصاویر نگاه کنند فعالیت قسمت ساب کورتیکال در افراد مبتلا به اوتیسم افزایش بیش از حد پیدا میکرد.
نتایج این تحقیق در مجله Scientific Reports منتشر شده است
کاردرمانی ذهنی شیراز
کلینیک گفتاردرمانی شیراز
کلینیک گفتاردرمانی قصردشت شیراز
مطب گفتاردرمانی
ارگوتراپیست و نوروتراپیست سجاد پیشه ور
کلینیک کاردرمانی تخصصی اوتیسم شیراز